Z perspektywy czasu, można powiedzieć, że fuzja KHW z PGG była jedyną możliwością dalszego funkcjonowania kopalń. Wszystkie wcześniejsze zapewnienia rządu o wsparciu finansowym na inwestycje w konsekwencji pozostały bez pokrycia. Brak płynności finansowej, a co za tym idzie brak środków nie tylko na wynagrodzenia, ale również na inwestycje spowodował, że holding stanął przed widmem upadłości. Jedynym realnym ratunkiem stał się mariaż z Polską Grupą Górniczą. Na przestrzeni ostatnich tygodni strona pracodawców proponowała wiele rozwiązań, które nie były do przyjęcia przez stronę społeczną .
ZZG w Polsce do końca negocjował. Nie podpisał porozumienia od razu starając się wprowadzić jak najkorzystniejsze zapisy dla pracowników. I tak „rzutem na taśmę” udało się zapisać gwarancje, że do 31 marca 2018 r. pozostaną na niezmienionych zasadach wszystkie elementy płacowe. Bezpośrednio po połączeniu w sprawie kopalni Wieczorek i Śląsk powołane zostaną zespoły w celu przeanalizowania ich możliwości dalszego funkcjonowania w odniesieniu do zdolności wydobywczo-ekonomicznych. Dyskutowano o połączeniu Śląska z Halembą.
Dla wszystkich był to jeden z trudniejszych kompromisów. Ale jak powiedział minister Tobiszowski na połączeniu spółek skorzysta branża, ale przede wszystkim pracownicy, którzy mają zagwarantowane stabilne miejsca pracy. Po fuzji ma powstać silna firma zatrudniająca ok. 43 tys. pracowników.
Bogdan Nowak
Wczoraj 1 marca br. po długich negocjacjach zarząd KHW i Polskiej Grupy Górniczej oraz holdingowe związki zawodowe w obecności Ministra Grzegorza Tobiszowskiego zawarły porozumienie. Treść porozumienia poniżej:
